နာမည္ေလး သုံးလုံး

က်ေနာ္တုိ႔ ရဲ႕ ႔ဇတ္လုိက္ေက်ာ္မၾကီးရဲ႕ ႔ ဘေလာ့ဂ္မွာေလ ဒီနာမည္ သုံးလုံးပဲေတြ႕႔ရတယ္။ သူမၾကည့္ရတာ ဒါမွ မပါဘူးဆုိရင္ စာေရးလုိ႔မျဖစ္ေတာ့ဘူးထင္ပါတယ္။ အင္း အခုမွ သူမဘေလာ့ဂ္တဲ့ရည္၇ြယ္ခ်က္ကုိ သိေတာ့တယ္။ တကယ္ေတာ့ သူမတစ္ေယာက္ထဲမဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ သူမက ဟုိဘေလာ့ဂ္သူ တမူထူးတာထက္ပုိထူးတယ္။ ဏွာမုိ ထူးတယ္။ က်ေနာ္ေျပာတာ မယုံဘူးဆုိရင္ သူမကုိေမးၾကည့္။ ဘယ္ကဗ်ာက ဘယ္နားမွာ။ ဘယ္ပုိစ့္က ဘယ္လုိ သူမ အဲ့ဒီေလာက္ထိ အကုန္သိတာ။ အင္းေပါ့ေလ သူေတာင္းစားမွာေတာင္ နတ္သမီးကုိ အိမ္မက္မက္ခြင့္ရွိတာပဲ။ သူမက သူေတာင္းစားမွ မဟုတ္တာ။ သူမ ကုိ က်ေနာ္တုိ႔ရ႕ဲ ညီေနာင္ေတြက ေခြးပစ္တဲ့ ဒုတ္ေလာက္ေတာင္မရွိဘူးတဲ့။ အဲဒါကုိ ဆရာၾကီးက မင္းကြာ ေခြးပစ္တဲ့ ဒုတ္နဲ႔ေတာ့ မႏႈိင္းပါနဲ႔ တဲ့ ဒုတ္ သိကၡာၾကပါတယ္တဲ့။ ေကာင္းေရာ။


ဘာတဲ့ လုပ္ၾကံတာထက္ ေ၇ွ႕ကေန ေသနတ္နဲ႔သာ ပစ္ခ်င္တယ္ ဟုတ္လား။ ဟုတ္မွပဲ လုပ္ပါ နပုမ ရာ။ ေသနတ္က လူကုိ ျပန္ပစ္ေနပါအုန္းမယ္။ တကယ္ေတာ့ သူမ ကုိင္မယ့္ ေသနတ္က မထုတ္ရေသးဘူး။ အဲဒါေၾကာင့္ ဒီလုိေရးထားတာ။

အားလပ္ရက္မွာ

တကယ္ေတာ့ သူ ရုူးသြားမယ္ဆုိရင္လည္း ရူုးေလာက္စရာပဲ။ သူ ဘာမွ သိနားမလည္လုိ႔ မုိက္မွားမိတဲ့ အမွားေလးတစ္ခုကုိ ႏုိင္ငံေရးသမားေတြက မညွာမတာ ပတ္ပတ္စက္စက္ ၀ုိင္းေျပာေတာ့ စိတ္နာမိတာေပါ့။ တကယ္ေတာ့ သူ က ရုိးသားစြာ မွားမိတာပါ။ တကယ္ေတာ့ ျပသနာကုိ အဓိက ပံပုိးသူကေတာ့ အရမ္းေကာင္းတဲ့ ပုိစ့္ပါပဲလုိ႔ မွတ္ခ်က္ေပးသြားသူပဲ။ နဂုိကထဲက သူမက က်ိတ္ေလးစား xoxox ေနတာဆုိေတာ့ ဒီလုိ ေထာက္ခံမႈေလး ခ်ီးမြမ္းမႈေလး ျမင္ရေတာ့ စိတ္ထဲမွာ အတုိင္းမသိပါပဲ။ အင္းေပါ့ေလ ကုိ႕အေျခအေနက ဒါမ်ဳိးေတြမရႏုိင္ေတာ့တဲ့ အေျခအေနဆုိေတာ့ အနဲဆုံးေတာ့ ရင္ခုန္လုိ႔ရသြားတာေပါ့။

ေမာင္ဘတစ္ေယာက္ေျပာလုိ႔ ေကာင္းေကာင္းနဲ႔ ေျပာေနတုန္း အေနာက္္လွည့္ၾကည့္လုိက္ေတာ့ ဆရာၾကီး ဘီယာေတြကုိ လက္ထဲမွာ အျပည့္နဲ႔၀င္လာတယ္။ အားတဲ့ရက္ဆုိေတာ့ အိမ္မွာ စုၾက ေသာက္ၾကတဲ့ အရသာက ဘာနဲ႕မွ မလဲ ႏုိင္ဘူး။ ေမာင္ စင္ကူပူကေတာ့ အျမည္းေတြ ခ်က္ေနေလရဲ႕။ မလုပ္နဲ႔လုိ႔ ေျပာလည္း မရဘူး။ တယ္ေစတနာေကာင္းတဲ့ ေမာင္စင္ကာပူ။ :)

မင္းတုိ႔က အားအားေန အဲ့ဒီ ငလက္မအရပ္အေမာင္းနဲ႔ ရုပ္ဆုိးဆုိး မိန္းမအေၾကာင္းပဲ ေျပာေနတယ္္။ မၾကိဳက္ဘူးဆုိရင္လည္း သြားမဖတ္နဲ႔ေပ့ါ။ သူ႔ဟာ ေရးခ်င္တာေရးတာ သူ႔အခြင့္အေရးပဲေလ။ သူ႕႔ ဟာသူ ဘယ္သူ႕ကုိပဲ ၾကိဳက္ေနၾကိဳက္ မင္းတုိ႔နဲ႔ ဆုိင္လုိ႔လား။ ဘီယာကုိ ေဖာက္ရင္း အျမည္းတစ္တုံးကုိ ပါးစပ္ထဲေကာက္ထည့္လုိက္ ေျပာလုိက္လုပ္ေနေသာ ဆရာၾကီး ကုိ ေမာင္ဘ ဘာမွ ျပန္မေျပာေခ်။

မဟုတ္ဘူးကြ အဲဒီတစ္ေယာက္က သူ႔ပုိစ့္တစ္ခုလုံး နာမည္သုံးလုံးပဲ ရြတ္ေနေတာ့တယ္။ ဟုိတစ္ေယာက္ ကဘာမွမေျပာဘူး။ သူကပဲ အာလုံးကုိ ျပန္ကုိက္ေနေတာ့တာ။ ၿပီးေတာ့ ၾကီးၾကီးက်ယ္က်ယ္ေတြ ေလွ်ာက္ေရးထားေသးတယ္။ လူ႔အဖြဲ႕အစည္း အေၾကာင္း ဘာျဖစ္တယ္ ညာျဖစ္တယ္ေပါ့။ သူက လူ႔အဖြဲ႕အစည္း အတြက္ ဘာမ်ားလုပ္ေပးဖူးလုိ႔လဲ။ ကုိယ့္ရုပ္ ကုိယ့္ရည္နဲ႔မလုိက္တဲ့ စကားေတြေျပာေနလုိ႔ပါကြာ။ မီးဖုိေခ်ာင္ထဲမွာ ေမာင္စင္ကာပူက လွမ္ေျပာလုိက္ေတာ့ .... သူ႔ဟာသူ ဘယ္သူ႕ကုိပဲ ၾကိဳက္ၾကိဳက္ ဘယ္သူ႕အတြက္ပဲ ကုိက္ကုိက္္ မင္းတုိ႔နဲ႔မဆုိင္ပါဘူး။

ဟားဟား မင္းလည္း ဒီငတိမကုိ ၾကိဳက္ေနၿပီမဟုတ္လား။ ေသေလ သြားေသလုိက္ေတာ့။ ဒီလုိ ရုပ္မ်ဳိးကုိ ၾကိဳက္စရာလား။ အြန္လုိင္ေပၚတက္ၿပီး နာတက္ထေနတဲ့ ဒီငပုမကုိမ်ား မင္းမုိ႔လုိ႔ ငါနဲ႔ေပးစားရက္တယ္။ ဆရာၾကီးမ်က္ႏွာၾကည့္ရသည္မွာ ေတာ္ေတာ္္ရီခ်င္မိသည္။ ကမၻာ့အဆုိး၀ါးဆုံး မိန္းမ တစ္ေယာက္ကုိမ်ား ရရွိသည့္အလားပဲ။

ခနေနေတာ့ ေမာင္စင္ကာပူရဲ႕ အျမည္းေတြ ေရာက္လာတယ္။ ေကာင္းလုိက္တာအရမ္းပါပဲ။ အလကားစားရလုိ႔ထင္တယ္ ဟီး။

တကယ္ေတာ့ အဲဒီတစ္ေယာက္ဘာေတြျဖစ္ေနလဲဆုိတာ ငါလည္းနားမလည္ဘူး။ သူ႕ ဘေလာ့ဂ္က အခုေနာက္ပုိင္း ဘာအဆင့္အတန္းမွ မရွိေတာ့ဘူး။ သူ႕မ်ားေတြကုိ ေစာင္းေျပာလုိက္။ သူမ်ားအစားေစာင္းေျပာလုိက္နဲ႔။ ဘာဆုိဘာမွ မရွိတာကုိ မင္းတုိ႕က သြားဖတ္ ၿပီးေတာ့ ေဒါသထြက္ ။ ငါအရင္တုန္္းက ထင္ထားတာ သူ႔ကုိ ၾကည့္မရတဲ့အထဲမွာ ငါတုိ႔ပဲပါမယ္ထင္တာ အခုေတာ့ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားပဲ။ ေအးေလး ၾကည့္မရျဖစ္လည္း ျဖစ္ခ်င္စရာပဲကုိးကြ။

ကဲကြာ ကဲကြာ သူမ်ားအေၾကာင္းမေျပာတာအေကာင္းဆုံးပဲ။ ငါတုိ႔ရဲ႕ လွပတဲ့ အားလပ္ရက္ေလး နေျမာစရာ။ ဘီယာေနာက္တစ္လုံးကုိ ထပ္ေဖာက္ရင္း ဆရာၾကီးတစ္ေယာက္ စကား၀ုိင္းကုိ အဆုံးသတ္ရန္ၾကိဳစားရွာသည္။ ထုိေန႕ာက္ က်ေနာ္္တို႔ ငယ္ငယ္တုန္္းကအေၾကာင္းေတြေျပာၾက။ ကြ်န္းေပၚေရာက္တုန္း ဒုကၡေတြ သုခေတြ မွ်ေ၀ၾက။ အဲ့ဒီအထဲမွာ ေမာင္စင္ကာပူ အေၾကာင္း ၾကားရတာ ေတာ္ေတာ္ရီစရာအေကာင္းဆုံးပဲ။

ႏွစ္သစ္ပုိစ့္

အာလုံး မဂၤလာပါဗ်ာ။ အမိျမန္မာျပည္ကုိ အားလုံးျပန္သြားၾကေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔ ရဲ႕ ဒီဘေလာ့ဂ္ေလးကုိ ျပန္လွည့္မႏုိင္ဘူးျဖစ္ေနတယ္။ က်ႏု္ပ္ရဲ႕ ျမန္မာျပည္ အင္တာနက္ ၾကီးက သိတဲ့အတုိင္းမဟုတ္လား။ စကားမစပ္ ဒီႏွစ္သၾကၤန္က ေတာ္ေတာ္ရုပ္ဆုိးသြားတဲ့ စိတ္မေကာင္းဘူးျဖစ္ရတယ္။ နဂုိကထဲက တင္းၾကပ္တဲ့အထဲ ဗုံးပါ ေပါက္သြားေတာ့ ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ၾကီးျဖစ္ရတယ္ဗ်ာ။ ဗုံးေပါက္တဲ့ ပုံေတြကုိ ေတာ့ အေမာင္ ညီလင္းဆက္ ဘေလာ့ဂ္ကေနၾကည့္ရတယ္။

ျမန္မာလူမ်ဳိးေတြမ်ား ေတာ္ေတာ္ စိတ္ပ်က္စရာေကာင္းတယ္။ သတင္းတင္တဲ့ သူကုိ ပဲ ဗုံးခြဲသလုိလုိ ေျပာတဲ့သူကေျပာ။ မေကာင္းတဲ့စိတ္ေတြ ေတာ္ေတာ္ေလးကုိ ပုိင္ဆုိင္ထားၾကတယ္။ အဆုိးဆုံးကေတာ့ ျပည္ပေရာက္ အတုိက္အခံတခ်ဳိ႕ေပါ့။ ေသာက္က်ဳိးနဲ နဲနဲေလး လႊဲၿပီဆုိတာ နဲ႔ အဆုိးရနဲ႔ ေပးစားလုိ႔ေပးစား။

ဒီၾကားထဲရွိေသးတယ္။ ကုိယ့္အသက္ကုိယ့္ရြယ္ကုိမွအားမနာ။ လူငယ္နဲ႕ဖတ္ျဖစ္တဲ့ လူကရွိေသးတယ္။ အမွန္တုိင္းေျပာရရင္ အတုိက္အခံေတြထဲမွာ ေစာက္သုံးမက်တဲ့သူေတြ အရမ္းမ်ားလာၿပီ။ အတုိင္းအခံ ေစာက္သုံးမက်တာ ျပည္သူေတြသိပါတယ္။ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား အတုိက္အခံေတြပညာမတက္ၾကဘူး။ အဆင့္အတန္းမရွိဘူး။ လူေနမႈအဆင့္အတန္းရယ္ ၊ စိတ္ဓတ္အဆင့္အတန္း ေတာ္ေတာ္ေလးကုိ ႏွိမ့္ၾကတယ္။ ၂၂ ၾကာတာ မအံ့ၾသပါဘူး။ ေစာက္သုံးမွ မက်တာ။ သူတုိ႔က ကယ္တင္ရွင္ေယာင္ေယာင္ သူတုိ႔ကုိ သူတုိ႔ထင္ေနၾကတာ။ တကယ္ေတာ့ တာ၀န္က သူတို႕မွာ အျပည့္ရွိတယ္။

ျမန္မာျပည္ ျပန္လည္ေကာင္းစားၾကည့္။ ဒင္းတို႔ေတြ ဘယ္အဖြဲ႔အစည္း ညာအဖြဲ႔အစည္းဆုိၿပီး လာၿပီးေနရာေတြယူၾကေတာ့မယ္။ ယူရမွာေပါ့ တုိင္းျပည္မွာ အလုပ္လုပ္မယ့္သူေတြဆုိ ဒင္းတုိ႔ေတြပဲရွိတာ။ အဲ့ဒီေတာ့ အတုိက္အခံေတြ ခင္ဗ်ားတုိ႔အခုလုိေပးဆပ္ေနတာ ( သနားလုိ႔ ေၿမွာက္ေျပာတာ) တခ်ိန္ၾကရင္ ခင္ဗ်ားတုိ႔အတြက္ ပဲဆုိတာ သိေစခ်င္တယ္။ ေစာက္ၾကီးေစာက္က်ယ္ေတြ ေလွ်ာက္မေျပာနဲ႔။ ေပးဆပ္တာတုိ႔ စႊန္႔လႊတ္တာတုိ႔။

တခ်ဳိ႕မ်ားရွိေသးတယ္။ ဗုံးခြဲခံရလုိ႔ ေသသြားတဲ့ သူေတြကုိေတာင္ ေသမွာေပါ့ ေစာက္ကျမင္းေၾကာသြားထေနတာကုိး။ ေသာက္က်ဳိးနဲ။ လူလုိ မေတြးဘူး။ အဲ့ဒီလုိေကာင္မ်ဳိးေတြ ျမန္မာ့အေရးမွာ အရမ္းမ်ားေနလုိ႔ မေအာင္ျမင္ျဖစ္ေနတာ။

ေနာက္ဆုံးေတာ့ အဆုိးရလည္း မေကာင္းဘူး။ အတုိက္အခံဆုိတာ လည္း ေစာက္သုံးမက်ဘူး။ အဲ့ဒီလုိ ေျပာလုိ႔ မနာနဲ႔။ ကုိယ့္ကုိကုိယ္ ျပန္ေမးၾကည့္။ ငါ ဘယ္ေလာက္ေစာက္သုံးၾကလဲလုိ႔။ တုိင္းျပည္ကုိခ်စ္ယုံ ေျပာင္လဲေစခ်င္တဲ့ စိတ္တခုရွိတာနဲ႔ ကုိယ့္ကုိကုိယ္ ႏိုင္ငံေရးသမား လုိ႔ ေစာက္ရွက္မရွိ ခံယူထားဖုိ႔ မထုိက္ဘူး။ ဘာေစာက္လုပ္မွလည္းမလုပ္။ တေန႔တေန႔ အင္တာနက္ေပၚတက္ စိတ္နဲ႔မေတြ႔ရင္ ၀င္ဆဲ။ ဟုိလူနဲ႔ေပးစားလုိက္။ အဲဒီလုိမ်ဳိးေတြလုပ္ေနတာ အမ်ားစု က ႏုိင္ငံေရးသမားေတြမ်ားတယ္။

ဆုေပးသူ မဲေပးသူ ဆုယူသူ တုိ႔ရဲ႕ ဘလာ ဘလာ (၁)

ဒီႏွစ္အပါအ၀င္ဆုိရင္ျဖင့္ ျမန္မာဘေလာ့ဂ္ဂါ အကယ္ဒမီေပးပြဲၾကီး ႏွစ္ႏွစ္တိတိ ျဖစ္ၿပီေပါ့။ ဦးတည္ခ်က္ေတြက ေကာင္းမြန္လွပါတယ္။ ျမန္မာဘေလာဂ္ဂါအေရအေသြးေတြ တုိးတက္လာတာေပါ့။ ဘယ္အရာမဆုိ အစပုိင္း အခက္အခဲဆုိတာ ရွိစၿမဲပါ။ ပထမ ႏွစ္ဆုိေတာ့ ထားလုိက္ေပါ့။ အခု ဒုတိယႏွစ္ကုိ ေရာက္လာၿပီ။ ဘာတုိးတက္မႈ ရွိမလာဘူး။ အဓိကေတာ့ မဲေပးပုံစံက အမွားၾကီးမွားေနတယ္။ တကယ္ေကာင္းမြန္တဲ့ ဘေလာဂ့္ေတြက ေပ်ာက္ေနၿပီး ဘေလာ့ဂ္ဂါျဖစ္ခ်င္လုိ႔ ဘေလာ့ဂ္လုပ္တဲ့ ဘေလာ့ဂ္ေတြက မ်ားေနတယ္။ တကယ္ဆုိရင္ အကယ္ဒမီေပးတဲ့ အဖြဲ႔က ဘေလာ့ဂ္ေတြကုိ ထားေပးရမွာ။ အခုေတာ့ ဘေလာ့ဂ္ေတြ ဒီေလာက္မ်ားပါရဲ႕နဲ႔ မဲေပးရေတာ့ ဆယ္ခုေတာင္မရွိဘူး။

တုိင္းက်ဳိးျပည္ျပဳ ဘေလာ့ဂ္။ ဘာကုိဆုိလုိမွန္းမသိဘူး။ နည္းပညာဘေလာ့ဂ္ေတြက သြက္ပါတယ္။ နည္းပညာဘေလာ့ဂ္ေတြကုိ ဘယ္လုိေပးရမလဲ။ ဥပမာ ညီေနမင္း ကုိၾကည့္။ ပုဂၢဳိလ္ေရးအရ မဲေပးမႈေတြမ်ားေနတယ္။ တကယ္ နည္းပညာကုိ ျဖန္႔ေ၀ေပးတာထက္ သူမ်ားေဆာ့ဂ္၀ဲေတြကုိ ေဒါင္းၿပီး ကိုယ့္ဟာကုိ တျခား ဆုိဒ္မွာျပန္တင္ေပးထားတာပါ။ အဲဒါကုိ နည္းပညာ ျဖန္႔ေ၀မႈလုိ ေခၚရမလား။

ဆက္ရန္ရွိေသးသည္။

အရွက္မရွိ ၾကသူမ်ား

ဘေလာ့ဂ္ေတြကုိ ဖတ္လာတာ ေတာ္ေတာ္မ်ားေနၿပီ။ ဘေလာ့ဂ္ေတြကလည္း ေပါင္းစုံပဲ။ အဲ့ဒီလုိ အဲ့ဒီလုိ ဖတ္ခဲ့တဲ့ ဘေလာ့ဂ္ေတြထဲမွာ အရွက္မရွိဆုံးဘေလာ့ဂ္ေတြက အမ်ဳိးသမီး ဘေလာ့ဂ္ေတြပဲ။ ေမာင္ဘေျပာသလုိ ေျပာရရင္ ေသာက္ရူးမ ဘေလာဂ့္ေတြေပါ့။ ကုိယ့္ဟာကုိ ေရးခ်င္တာေရးတာ မဖတ္ခ်င္ရင္လာမဖတ္နဲ႔ေပါ့။ ဘာေတြလာေျပာေနတာလဲလုိ႔ ေျပာစရာရွိတယ္။ ကုိယ့္ဟာကုိ ေရးခ်င္ရင္ စာအုပ္ထဲခ်ေရးေပါ့။ ၿပီးရင္ တစ္ေယာက္ထဲဖတ္္။ မေနႏုိင္လုိ႔ တျခားလူေတြကုိေပးဖတ္ခ်င္ရင္လည္းဖတ္ေပါ့။

အခုေတာ့ အမ်ားျပည္သူဖတ္္လုိ႔ရတဲ့ ဘေလာ့ဂ္ဆုိတဲ့ အရာေတြဖန္္တီးၿပီး ဟုိတေန႔က ဘာသြားစားတယ္။ ဟုိတေန႕ကေတာ့ ဘာ၀ယ္ခဲ့တယ္။ စသျဖင့္ စသျဖင့္ေပါ့။ အေရးထဲ ပုိစ့္တုိင္းကုိ ကုိယ့္ကုိကုိယ္ သိပ္လွတယ္ထင္ၿပီး ဓတ္ပုံေတြတင္တဲ့ ေသာက္ရွက္မရွိ အရူးမေတြကရွိေသးတယ္္။

ကုိယ္္က အမ်ားျပည္သူဖတ္လုိ႔ရတဲ့ ေနရာမွာ ခ်ျပတဲ့အခါ အမ်ားျပည္သူဆုိတာကုိ ေလးစားရမယ္။ အမ်ားျပည္သူအတြက္ ဗဟုသုတ အေတြး ဒါေတြကုိေပးႏုိင္ရမယ္။ ဒါမွလည္း ကုိယ့္ဘေလာ့ဂ္ကုိ လာဖတ္တဲ့ သူေတြအတြက္ သူတုိ႔ ကုန္ခဲ့တဲ့အရာေတြ ပုိၿပီး တန္ဖုိးရွိမယ္။

ဒီလုိမွ မဟုတ္ေရးခ်င္ရင္ေလွ်ာက္ေရးၿပီး ေသာက္ရွက္မရွိ ေသာက္္ၾကြားပုံေတြတင္္တာ ဘေလာ့ဂ္ခ်င္တာထက္ ဘေလာဂ့္ဂါ ျဖစ္ခ်င္တာက ပုိထင္္ရွားေနတယ္။ ကုိယ္္က အေပ်ာ္တမ္းေရးေနတဲ့ ဘေလာ့ဂ္တစ္ခုပဲ။ ေန႔တုိင္း တင္စရာမလုိဘူး။ အကယ္၍ ကုိယ္တင္တဲ့ ပုိစ့္တုိင္္းက အေရအတြက္ နဲရင္ နဲပါေစ။ တန္ဖုိးေတာ့ ရွိဖုိ႔လုိတာေပါ့။

အခုေတာ့ ဘေလာ့ဂ္္ေတြကုိ ဖတ္လုိက္တုိင္း အထူးသျဖင့္္ အမ်ဳိးသမီးဘေလာ့ဂ္ေတြေပါ့။ ေသာက္ရွက္မရွိ ဘေလာ့ဂ္ေပၚလာၿပီး ၾကြားေနၾကတယ္။

အဲ့ဒီလုိ ၾကြားဖုိ႔အတြက္ ဆုိရွယ္နက္၀က္ေတြ ရွိတာပဲ။ စာဖတ္ခ်င္လုိ႔ ဆုိၿပီး ဘေလာ့ဂ္လင့္ေလး ႏွိပ္လုိက္ပါတယ္္။ ေသာက္ၾကြားပုံေတြပဲ ျမင္ရေတာ့ စိတ္ပ်တ္တယ္္။ ဟုိးအရင္တုန္းက ဘေလာ့ဂ္ဂါေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာ စာဖတ္ၿပီးတဲ့ေနာက္ အန္ထြက္လာတဲ့ အေတြးေတြ စာေရးခ်င္စိတ္္ေတြကုိ ဘေလာ့ဂ္ဆုိတဲ့အရာကုိ ဖန္တီးခဲ့ၾကတာ။ အခုဘေလာ့ဂ္ဂါေတြကေတာ့ သူမ်ား ဘေလာ့ဂ္ဂါျဖစ္တုိင္း လုိက္္ျဖစ္ခ်င္တဲ့ သူေတြမ်ားလာတယ္။ ကုိေရးခ်င္တာေရးတာပဲ ဘယ္သူ႔ကုိ ဂရုစုိက္္ရမလဲ ဆုိတဲ့ လူေတြ ေအာက္က စာကုိ ဖတ္္ၾကည့္။

စာဖတ္သူေတြ လက္ခံလာေအာင္ ေရးတာမဟုတ္ဘူး ကိုယ့္အျမင္ကိုယ္ ေရးတယ္ ဆိုေပမဲ့ စာေရးရာမွာ အမ်ဳိးမ်ဳိးရွိတယ္။
(၁) ကိုယ္တေယာက္ထဲအတြက္ ကိုယ္ေရးျခင္း (public ကို ျပရန္မလို)
(၂) တျခား တစံုတေယာက္အတြက္ ေရးျခင္း (စာပို႔ျခင္း၊ ေမးလ္ပို႔ျခင္း)
(၃) အမ်ားသူငါ ဖတ္႐ႈဖို႔ေရးျခင္း (စာ နယ္ ဇင္း ႏွင့္ ၀က္ဘ္ဆိုက္မ်ား, ဖိုရမ္မ်ားတြင္ ေရးျခင္း)


“ပရိသတ္ဖတ္ရေအာင္ တင္ေပးေနတာပါလို႔ အိေညာင့္အိေညာင့္ ေျပာတတ္တာေတြကို …”
မဟုတ္ရင္ အမ်ားဖတ္ဖို႔ တင္ရန္မလိုဘူး။ ကိုယ့္အေတြးအျမင္ကို တင္ျပထားတယ္ ကိုယ္ဖန္တီးထားတာကို အမ်ားေရွ႕ခ်ျပတယ္ ဆိုကတည္းက အမ်ားဖတ္ဖို႔ပဲ။ ဘယ္လိုပဲ မဟုတ္ပါဘူးဆိုဆို အမ်ားဖတ္ဖို႔ ရည္ရြယ္တယ္ဆိုတာ ရွင္းတယ္။

ဒီေတာ့ အဲဒီလို အမ်ားသူငါ ဖတ္႐ႈဖို႔ ေရးမယ္ဆိုရင္ အခ်က္ (၅) ခ်က္နဲ႔ ျပည့္စံုရမယ္။ (က) ေခတ္ရဲ႕ အေျခအေန (situation)
(ခ) စာေရးသူရဲ႕ ရည္ရြယ္ခ်က္ (၀ါ) ေစတနာ (intention)
(ဂ) အေၾကာင္းအရာ (matter)
(ဃ) ခ်ဥ္းကပ္နည္း (၀ါ) ေဇာင္းေပးျခင္း (approach)
(င) အေၾကာင္းအက်ဳိး (၀ါ) ေရွ႕ေနာက္ ဆီေလ်ာ္ ညီညြတ္ျခင္း (consistency)

စာဖတ္သူကလဲ အဲဒီ ၅ ခ်က္ကို ရွာေဖြဖတ္႐ႈရမယ္။ အဲဒီ ၅ ခ်က္ကလဲ ေပၚေပၚထင္ထင္ ရွိမေနရဘူး။ ေပၚေပၚထင္ထင္ရွိေနရင္လဲ ေဒါသသင့္တယ္။

( ဦးေရႊေအာင္)

ေထြရာေလးပါး

တခါတေလ ကုိယ္္လုပ္ေနတဲ့အရာေတြကုိ ျပန္ေတြးရင္ ဒီဘေလာ့ဂ္က ထိပ္ဆုံးကပဲ။ သူမ်ားကုိ တုိက္္ခုိက္ေနတဲ့ ဘေလာ့ဂ္ ဘာမ်ားအက်ဳိးရွိလဲလုိ႔ ကုိယ့္ကုိကုိယ္္လည္း ခဏခဏေမးဘူးတယ္။ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ အတူ ဒီဘေလာ့ဂ္ လုပ္မိရင္းက ကိုယ္္လည္း ဘေလာဂ့္ေလာကကုိေရာက္လာေတာ့တယ္္။ အမွန္တုိင္း၀န္ခံရရင္ ဒီဘေလာ့ဂ္ကုိ စတင္သူက ေမာင္ဘပဲ။ ေမာင္ဘ က ဘေလာ့ဂ္ဂါေလ။ နာမည္္ေတာ့ ၾကီးပါတယ္။ သူ႔ဘေလာ့ဂ္နာမည္က ကဗ်ာဆန္လုိ႔လားမသိဘူး။ ခင္ဦးေမကုိ ဘာေၾကာင့္ တုိက္ခုိက္လဲလုိ႔ေမးရင္ ေမာင္ဘကုိ အရင္္ေမးရမယ္။ သူ႔ဘေလာ့ဂ္မွာ ခင္ဦးေမ က ဘာစာမွ ဆုံးေအာင္မဖတ္ပဲ ကြန္မန္႔ေတြ လာေပးလုိ႔ ေမာင္ဘက ထေပါက္သြားတာ။

ပုိစ့္တစ္ခုလုံးကုိ ဆုံးေအာင္မဖတ္ပဲ တစ္ေၾကာင္းေလာက္ေကာက္ဖတ္ၿပီး အဲ့ဒီတစ္ေၾကာင္းေလာက္ကုိ ကြန္မန္္႔မွာ ခ်ီးမႊန္းသလုိလုိ နားမလည္သလုိလုိ ခဏခဏလာလာလုပ္တဲ့အတြက္ ေမာင္ဘက ေတာ္ေတာ္ေပါက္ကြဲသြားတာပါ။ အဲ့ဒီေနာက္ ကုိယ္္တုိ႔႔က ငယ္ေပါင္းေတြဆုိေတာ့ ပါလာရေတာ့တာပဲ။ ဒါက ဒီဘေလာ့ဂ္ စတင္္ျခင္းပဲ။ ဒါေပမယ့္ ကုိယ္က မမကြန္ကုိ အျပင္မွာ ဆုံဖူးတယ္။ ကုိယ့္အသိ တစ္္ေယာက္မိတ္ဆက္ေပးတာပါ။ တခါတေလ ကုိယ္္ဒီဘ၀ေလးကုိၾကိဳက္တယ္္။ ဘာမွ ဖုံးကြယ္ထားစရာမလုိဘူး။ မေက်နပ္ရင္ ေၾကြးပဲ။ အျပင္မွာဆုိ မၿပံဳးခ်င္ပဲနဲ႔ ၿပံဳးေနရတဲ့ ဘ၀ကုိ ၿငီးေငြ႔လာၿပီ။

အခုတေလာ စိတ္ထဲမွာ ခ်ဥ္တင္တင္ျဖစ္ေနတဲ့ ဘေလာ့ဂ္ႏွစ္ခုရွိတယ္္။ အစိမ္းေတြရဲ႕ ႕ လ လားမသိပါဘူး။ ပထမအစိမ္းကေတာ့ အင္တာဗ်ဴးလုပ္ၿပီးသြားၿပီ။ ဒုတိယ အစိမ္းကုိေတာ့ ေတာ္္ေတာ္္လန္တယ္္။ ဗုဒၵအယူနဲ႔ ၾကည့္မယ္္ဆုိရင္ ဒီေကာင္ ဂ်ဳိးဘယ္ကပ္ရမွန္းေတာင္မသိဘူး။ ဒါေပမယ့္ ဘာသာမဲ့ တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ၾကည့္ရင္ မယုံၾကည္သူကုိ ဘာမွ လုပ္လုိ႔မရဘူးဆုိတာကုိ လက္ခံမိတယ္။ ကုိယ္္ေတြဆုိ တျခားဘာသာေတြကုိ စိတ္မ၀င္စားေတာ့ မင္းကုိေတာ့ ဘာျဖစ္မယ္ ဆုိရင္ ရယ္ခ်င္မိေသး။

ေနာက္တစ္ခုက ျမန္မာျပည္ဖြား ကိုကုိ ဟတ္ကာမ်ားပါ။ ဖုိရမ္ေတြ ဘေလာ့ဂ္ေတြမွာ ဟုိဆုိဒ္ကုိ ဟတ္မယ္ ဒီဆုိဒ္ကုိ ဟတ္မယ္္ဆုိၿပီး လုပ္ေနတဲ့ သူမ်ား ကိုယ့္္ကုိ ဗုဒၶဘာသာ၀င္လုိ႔ ယူဆ ထားရင္ ဒီဆုိဒ္ကုိ တု႔န္ျပန္ဖုိ႔ တာ၀န္ရွိတယ္္လုိ႔ မခံစားမိၾကဘူးလားမသိဘူး။ တကယ္ေတာ့ ျမန္မာျပည္မွာ နဲနဲတက္ၿပီး မ်ားမ်ားၾကြားေနတဲ့ သူေတြပဲရွိတယ္။ တက္ေရာင္္ကားေတြေပါ့။ နည္းပညာ အပုိင္္းမွာ ျပည္ပမွာ က်င္လည္ ေနတဲ႔သူေတြဆုိ ျမန္မာျပည္မွာ ကိုယ့္္ကုိကုိယ္္ နည္္းပညာသမားခံယူထားတဲ့ သူေတြကုိ ဟားတဲ့အသံ ခဏခဏ ၾကားရတယ္။

အခုတေလာ ကုိမုိးသီးရဲ႕ ဘေလာ့ဂ္ WE Fight We Lose ဘေလာ့ဂ္ကုိ ဖတ္ျဖစ္ေနတယ္။ မမကြန္္ စိေဘာက္မ်ားလည္း ဖုိင္တင္ေတြ ေတြ႕႕ေတြ႕ေနရတယ္္။ အရင္္တုန္းက စတိတစ္ေယာက္ပဲ ေသာင္းက်န္းေနတာ အခုေတာ့ သူ႔ထက္ဆုိးတဲ့ မမေရာက္လာၿပီေလ။ တစ္ခ်ိန္လုံး ႏႊာမယ္္ပဲေျပာေနတဲ့ မမတစ္ေယာက္္ ၾကက္သြန္တို႔ အာလူးတုိ႔မ်ား ႏႊာၿပီးေက်ာင္းၿပီးလာသလား မသိဘူး။ ႏႊာမယ္ တကဲကဲပဲ။ သူလည္ မမကြန္ကုိ ဟုိတစ္ေယာက္ေျပာသလုိ အမ်ဳိးသားေရး ျပင္းထန္ပုံရတယ္။ သူေက်းဇူးတင္တဲ့သူ က ဥပမာ ဂ်ဴလုိင္ တုိ႔ ညီလင္္းဆက္္တုိ႔ပဲ။ ေျဖၾကည့္ၾကသူမ်ား ပုိစ့္ေနာက္ပုိင္း ညီလင္းဆက္ စာေတြ ပါးစပ္ေတြ႔ေနလားမသိဘူး။ ကဗ်ာေတြ ဘေလာ့ဂ္ေတြကုိ တင္ထားတာေတြ႔ေနရတယ္။ ေျပာရမယ္ဆုိ အဲ့ဒီ အုပ္စု မမမ်ားက အမ်ဳိးသားေရး စိတ္ျပင္းထန္ပုံရတယ္။

ကုိယ့္ သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္ေျပာတဲ့ စကားတစ္ခြန္း မွတ္မိေသးတယ္ ၊ ငါ့ၾကိဳက္လုိ႔ ပါဟ ဆုိတဲ့ စကားလုိ ျဖစ္ေနမလားမသိဘူး။

ဆရာၾကီး ႏွင့္ အင္တာဗ်ူဴး

က်ႏုပ္တုိ႔လည္း ဒီဘေလာဂ္ၾကီးကုိ ရပ္တန္႔ထားသည္မွာ ေတာ္ေတာ္ၾကာခဲ့ေလၿပီ။ ေက်ာင္းအားလပ္ရက္ျဖစ္သည္ ေၾကာင့္ အမိျမန္မာျပည္သုိ႔ ျပန္သူကျပန္ ေစ်းေပါ ၿပီး အလည္သြားသင့္သည့္ ႏုိင္ငံသုိ႔သြားသူကသြား ဆုိေတာ့ ဘေလာ့ဂ္ေလးနဲ႔ ေတာ္ေတာ္ေ၀းခဲ့ၾကာတယ္။ ဆရာၾကီးကေတာ့ လြန္ခဲ့သည့္ ၃ ရက္ေလာက္မွ ျပန္္ေရာက္လာတယ္။ သူေရာက္ေရာက္ျခင္း က်ႏုပ္တုိ႔ လည္း ေတြ႔ဖုိ႔အခ်ိန္္မရၾကေသးေပ။ တေန႔ကမွ အားလုံး ဟန္နစီ တစ္လုံးေထာင္ၿပီး ျမန္မာႏုိင္ငံတိုးတက္ေရး ၊ ျမန္မာဘေလာ့ဂ္ေလာကၾကီး သာယာလွပေရး ထုိထုိသို႔ေသာ ေရာက္တက္ရာရာမ်ား ေျပာဆုိၾကသည္။ ထုိသု႔ိစကားေျပာေနၾကစဥ္အတြင္း ေမာင္ဘမွ ဆရာၾကီးႏွင့္ အင္တာဗ်ဴးေလးတစ္ခုကုိ လုပ္ခဲ့ၾကတယ္။ သူတုိ႔အင္တာဗ်ဴးကုိ မွတ္တမ္းတင္သည့္ဟု က်ႏုပ္မွ ခံယူေသာက္ေၾကာင့္ က်ႏုပ္ရဲ႕ ေနာက္္ဆုံးေပၚဖုန္္းနွင့္ အသံသြင္းယူထားခဲ့ေလသည္။ ဖတ္ၾကာေလာ့ ။ အုိ စာဖတ္သူ ႏွင့္ ဘေလာဂ့္ဂါ အေပါင္းတုိ႔ ။။။။။။။။

ေမာင္ ဘ ။ ။ ဆရာၾကီး ဒီတေခါက္ ရန္ကုန္သြားတာ ေတာ္ေတာ္ၾကာတယ္ေနာ္။ ဘာေတြလုပ္္ေနလုိ႔လဲဗ်။ အစစအရာရာ အဆင္ေျပခဲ့ရဲ႕လားဗ်။ ဗမာျပည္ၾကီးေကာ ဘယ္လုိလဲ။ ေျပာျပပါအုန္း။
ဆရာၾကီး ။ ။ ေျပာရမယ္ဆုိ အမ်ားၾကီးပဲဗ်ာ။ ေလယာဥ္ကြင္းေရာက္ေရာက္္ျခင္းမွာပဲ ကာစတန္္ဆုိတဲ့ ေခြးအဆြဲခံရတယ္ဗ်ာ။ က်ဳပ္ျဖင့္ တခါမွ မၾကားဘူးတဲ့ စကားေတြ ေမးခြန္းေတြလာေမးေနတယ္္။ ညစ္ပါ့။ က်ဳပ္ေတာ့ ေသာက္္ဖတ္လုပ္ၿပီး စကားျပန္မေျပာပါဘူး။ ေနာက္္ဆုံးမရရင္ေတာ့ ဖုန္းေခၚမယ္ဆုိၿပီးတင္းထားလုိက္တယ္။ ေနာက္ဆုံး အားလုံးေအးေအးေဆးေဆး ၿပီးသြားပါတယ္္။

နဲနဲၾကာတာကေတာ့ အခုဆုိ ျမန္မာျပည္ၾကီးမွာ အႏွိပ္ခန္းဆုိတာ ေပါမွေပါဗ်ာ။ တခ်ိန္လုံးစာဖတ္ အခ်ိန္ပုိင္းေလး အလုပ္လုပ္ဆုိေတာ့ ျမန္္မာျပည္ေရာက္မွ အေညာင္းအညာေတြ သြားေျဖေနလုိ႔ နဲနဲ ပုိၾကာသြားတာပါ။ ဟဲဟဲ

ျမန္္မာျပည္္ၾကီးက ဘယ္လုိလဲဆုိရင္ေတာ့ ငတ္လုိ႔ ပ်တ္လုိ႔ေကာင္းတုန္းေပါ့ဗ်ာ။

ေမာင္ဘ ။ ။ ငတ္တဲ့ ပ်တ္တဲ့အထဲမွာ ဆရာၾကီးတို႔ေတာ့ ပါမယ္မထင္ပါဘူး။ ဟိဟိ
ဆရာၾကီး။ ။ ပါစရာလားဗ်။ :(
ေမာင္္ဘ ။ ။ အခုတေလာ ဆရာၾကီးတို႔ က်ေနာ္္တုိ႔႔ ေတြ အျပင္ေရာက္ေနတုန္း ဘေလာ့ဂ္ေလာကမွာ မဲစိန္ တစ္ေယာက္ ေသာင္းၾကမ္းေနတယ္ဆုိတဲ့အေၾကာင္း ၾကားၿပီးၿပီလား။
ဆရာၾကီး ။ ။ ဘယ္က မဲစိန္လဲဟ။ ငါျဖင့္ ဘေလာဂ္ဂါမေတြ ( မိမိကုိယ္ကုိ သိပ္လွတယ္္ထင္ၿပီး ဓတ္ပုံေတြတင္တက္္တဲ့ ဘေလာ့ဂ္ဂါ) ေသာက္ဖတ္လုပ္ၿပီး မၾကည့္ပါဘူး။ မဲသလား ျဖဴသလားဆုိတာ ပုိဆုိးေပါ့။
ေမာင္ဘ ။ ။ ဟာ ဆရာၾကီးေတာင္ ကြန္မန္႔ေတြ သြားေပးေသးတယ္္ေလ။ ဟုိ မဲစိန္ဆုိတာ အဲဗားဂရင္းလား ဘာလားမသိဘူး။ ဘာလဲနာမည္က ရိတာလည္း ငိုတာလားမသိဘူး။
ဆရာၾကီး ။ ။ ေအာ္သိၿပီ။ သိၿပီ။ Rita ေတာ့လုပ္ကြာ။ ေနစမ္းပါအုန္းဟ။ မင္းတို႔က ဘာလုိ႔ ဘေလာ့ဂ္ဂါ အသက္ၾကီးၾကီး အမယ္္အုိရပ္ေပါက္ေနတဲ့ ဒီမဲတူးစိန္္ေတြကုိပဲ တုိက္ခုိက္ေနရတာလဲ။
ေမာင္ဘ ။ ။ ဒါကေတာ့ ရွင္းပါတယ္ ဆရာၾကီးရယ္။ ရုပ္ဆုိးၿပီး အုိေနလုိ႔ေပါ့ဗ်ာ။
ေမာင္္ဘ။ ။ သူ႔ရ႕ဲ႕ နာမည္္ကုိ ဘာလုိ႔ Rita အဲဗားဂရင္းဆုိၿပီးေမးတာလဲဗ်။ ေျဖၾကည္္ၾကသူမ်ားဆုိတဲ့ ပုိစ့္ကုိ ဘာလုိ႔ေရးတာလဲဗ်။ ေနာက္္ၿပီး ဘာသာေရးလုိလုိ နကၡ ေဗဒင္ အေၾကာင္းေတြကုိေကာ ဘာလုိ႔ ေရးတာလဲ။ ဆရာၾကီး ဘယ္လုိထင္တယ္။
ဆရာၾကီး။ ။ Rita ဆုိတဲ့နာမည္ကုိေပးတာကေတာ့ သူၾကိဳက္လုိ႔ထင္ပါတယ္္။ အဲဒါေပမယ့္ အဲဗားဂရင္းကုိေပးတာေတာ့ အေၾကာင္းရွိတယ္္ေမာင္ရင္္။ ဒီလုိေလ။ သူက အညာသူေလ။ အဲ့ဒီေတာ့ အညာမွာဆုိေတာ့ ပူေလာင္ၿပီး ေျခာက္ေသြ႔တယ္္မဟုတ္လား။ သူျဖစ္ခ်င္တာေလးျဖစ္တဲ့ အျမဲစိမ္းလန္းေလးကုိ ေတာင့္တတဲ့ သေဘာပါပဲ။ ေျဖၾကည့္ၾကသူမ်ားဆုိတဲ႔ ပုိစ့္ကုိ ဘာေၾကာင့္ေရးတာလဲဆုိေတာ့ ကုိမင္းကုိႏုိင္္ေရးတဲ့ ေနာက္္ၾကည့္မွန္ဆုိတဲ့ စာအုပ္္ကုိ တရားမ၀င္ခုိးဖတ္္ရင္းက အာ၀င္္ေခ်ာင္တဲ့သေဘာပဲ။ အဲ့ဒီေနာက္ သူ႔ရ႕႕ဲ႕ ညဏ္မမွီတဲ့ ဟင္္ ဆုိတဲ့ စကားလုံးတစ္လုံးေၾကာင့္ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက သနားဂရုနာျဖစ္ၿပီး ၀ုိင္းေျပာၾကတယ္္။ အဲ့ဒါကုိသူက လက္မခံပဲ ဖင္ပိတ္ၿပီး သူထင္ရာ သူ၀င္ျငင္းေတာ့တာပဲ။ ေနာက္ဆုံး သူရူးသြပ္တဲ့ ကြန္မန္႔ေတြ ရသြားတာပဲ။

ဘာသာေရးေတြ ဆက္ေရးတာေတာ့ အရမ္းရွင္းတယ္္။ ကြန္မန္႔ေတြအမ်ားၾကီးရသြားၿပီးတဲ့ေနာက္္ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက သူ႔ကုိ စိတ္ပ်က္သြားၾကတယ္္ေလ။ သူ႔ဘေလာ့ဂ္ကုိ ျပန္ေတာင္မလာေတာ့ဘူး။ အဲ့ဒါေၾကာင့္သူက နင္္နဲ႔စကားေျပာရတာ စိတ္ပ်တ္စကားေကာင္းတယ္္ဆုိၿပီး ထြက္သြားတဲ့ ကုိမ်ဳိးျမင့္ေအာင္ ကြန္မန္႔ေတြ ေလွ်ာက္တင္္ၿပီး ေနာက္ထက္ကြန္မန္႔ေတြ ထပ္ေမွ်ာ္ၾကည့္တာပဲ။ မရဘူးေမာင္ေရ။ သူ႔ကုိ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ေဂါက္သီးမ ကုိယ္လုိရာကုိယ္ေျပာတဲ့ လိပ္မ ဆုိၿပီး သတ္မွတ္ထားၾကတယ္္ေလ။

ေဗဒင္အေၾကာင္္းေရးတာကေတာ့ ရွင္းပါတယ္။ ကြန္မန္႔ေတြ ထပ္္ေမွ်ာ္ၾကည့္တာေပါ့။ ျငင္းရတာကုိ စိတ္ပ်တ္တဲ့ လူတစ္ေယာက္ဆုိရင္ ဒီလုိမ်ဳိး ပုိစ့္ေတြဘယ္တင္ပါ့မလဲ။ ပုိဆုိးတာက သူက ေဗဒင္ဆုိတဲ့ ပညာရပ္ကုိ နားမလည္္ရွာဘူး။ သူ႔ပတ္၀န္းက်င္မွာေတြ႔႔ဘူးတဲ့ ၅၀ ရလည္းေဟာတယ္။ ၁၀၀ ရလည္းေဟာတယ္္ဆုိတဲ့ ေအာက္္တန္းစားေဗဒင္ဆရာေတြပဲ ေတြ႔ဘူးတယ္္ဆုိေတာ့ သူစိတ္ပ်တ္မယ္ဆုိလည္း ပ်တ္စရာေပါ့။ သူက ပတ္၀န္းက်င္ လႊမ္းမုိးမႈ ခဏခဏ ခံရတယ္္ထင္ပါတယ္။ ဒါကလည္း သူလာခဲ့တဲ့ ပတ္္၀န္းက်င္ကုိ အေျခခံၿပီး ျငင္္းတာပါ။

ေမာင္ဘ ။ ။ ဆရာၾကီးေျပာျပမွပဲ အားလုံးရွင္္းသြားေတာ့။ ေက်းဇူးတင္္ပါတယ္္။

သာကီး တင္ျပသည္။